کد مطلب:38745
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:25
حضرت علي (ع) به دست چه كسي و چگونه به شهادت رسيد؟
امام علي (ع) توسط عبدالرحمن بن ملجم مرادي به شهادت رسيد.(1) در خصوص چگونگي شهادت و ضربت خوردن حضرت اختلاف نظر است. بعضي عقيده دارند امام هنگامي كه وارد مسجد شد و به نماز ايستاد و تكبير افتتاح گفت و پس از قرائت به سجده رفت در اين هنگام ابن ملجم در حالي كه فرياد مي زد: لله الحكم لا لك يا عليّ با شمشير زهر آلود ضربتي بر سر مبارك حضرت وارد آورد. ضربت بر محلي اصابت كرد كه بيشتر شمشير عمر بن عبدود بر آن وارد شده بود.(2) و فرق مبارك حضرت تا پيشاني شكافت.(3)
مرحوم شيخ طوسي در امالي حديث ديگري از علي بن موسي الرضا (ع) از پدر گراميش از امام سجاد (ع) نقل مي كند كه ابن ملجم در حالي كه علي (ع) در سجده بود، ضربتي بر فرق حضرت وارد ساخت.(4)
دانشمند معروف اهل سنت سبط ابن جوزي مي نويسد: هنگامي كه امام در محراب قرار گرفت، چند نفر به او حمله كردند و ابن ملجم ضربتي بر حضرت فرود آورد.(5) خون از سر علي (ع) در محراب جاري شد و محاسن شريفش را رنگين كرد. در اين حال حضرت فرمود: فزت و رب الكعبه؛ به خداي كعبه سوگند! رستگار شدم.
علي (ع) وقتي ضربت خورد ، فرمود : او را بگيريد. مردم از پي ابن ملجم شتافتند اما هر كسي به او نزديك مي شد، وي را با شمشير مي زد. چون او را نزد علي (ع) آوردند، وقتي حضرت ضارب را شناخت، به فرزندش حسن (ع) فرمود : مواظب دشمنت باش، شكمش را سير و بندش را محكم كن. پس اگر مردم ، او را به من ملحق كن تا نزد پروردگارم با او احتجاج كنم و اگر زنده ماندم، او را مي بخشم و يا قصاص
مي كنم.
هنگامي كه امام علي (ع) ضربت خورد ، طبيبان كوفه بر بالين وي گرد آمدند، در بين آنان از همه ماهرتر اثير بن عمرو بود كه جراحات را معالجه مي كرد. وقتي كه او زخم را ديد، دستور داد شش گوسفندي را كه هنوز گرم است، براي او بياورند ، پس رگي از آن بيرون آورد و در محل ضربت قرار داد و آن گاه آن را بيرون آورد و گفت : يا علي، وصيت هاي خود را انجام بده، زيرا ضربت به مغز رسيده و معالجه مؤثر نيست. در اين هنگام امام وصيت خود را خطاب به دو فرزندش حسن و حسين (ع) فرمود. امام در پايان وصيت از هوش رفت، و چون چشمان خود را باز كرد فرمود : اي حسن، با تو سخني چند دارم. امشب شب آخر عمر من است. چون در گذشتم، با دست خود مرا غسل بده و كفن كن و بر جنازة من نماز بخوان و در تاريكي شب جنازة مرا دور از شهر كوفه مخفيانه به خاك بسپار تا كسي از آن با خبر نشود.
علي (ع) دو روز زنده بود و در شب جمعة نخستين روز از دهة آخر رمضان ( شب بيست و يكم سال 40 هجري) در 63 سالگي از دنيا رفت.(6)
پي نوشت ها :
1 - فروغ ولايت، ص 776.
2 - كشف الغمه، ج1، ص 589.
3 - فروغ ولايت، ص 776.
4 - امالي، ص 65، به نقل از فروغ ولايت، ص 776.
5 - فروغ ولايت ، ص 777.
6 - همان، ص778 - 781 ، با تلخيص.
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.